Nie da się ukryć, że turystykę w Paragwaju bardzo łatwo ująć w pewne ramy. Kraj ten nie ma dostępu do morza, a zatem leżenie na plażach nie wchodzi w grę. Turyści przyjeżdżający do tego kraju muszą mieć zatem zupełnie inne cele. A jakie? Bardzo proste. Pomijając tych, których do Paragwaju przyciągają cele biznesowe pozostali po prostu przyjeżdżają zwiedzać. A trzeba przyznać, że jest co zwiedzać. Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że ci turyści, którzy chcą zwiedzać zabytki, odwiedzają jedynie stolicę Paragwaju, czyli miasto Asuncion. Jedynie tam bowiem możemy mówić o jakichkolwiek ciekawych zabytkach. W każdym innym miejscu Paragwaju turyści po prostu podziwiają piękną przyrodę. Ba, słowo piękną chyba nie pasuje tutaj idealnie. Przyroda Paragwaju jest bowiem cudowna i zachwycająca. Przede wszystkim spotykamy tutaj nieskażoną działalnością człowieka przyrodę, nagromadzoną w dużej ilości w parkach narodowych. Poza tym ogromne ilości malowniczych wodospadów, przy których można stać całymi godzinami. O każdej porze dnia dają one bowiem całkiem odmienny i zarazem niezwykły spektakl barw, odgłosów i cudownych wrażeń. Kto nie boi się wody, może również zdecydować się podziwiać ten przepiękny kraj z perspektywy spływu rzeką Paragwaj. Niewątpliwie można więc przeżyć tutaj przygodę życia. W żadnym innym kraju na tak niezwykłe atrakcje nie możemy liczyć.

W Paragwaju będącego miejscem kolonii hiszpańskich, nie trudno się domyślić, iż obok języka Indian Guarani funkcjonuje tu coraz bardziej powszechny na świecie język hiszpański. Jest on językiem urzędowym, więc zapuszczając się w tamte rejony warto przybliżyć sobie jego strukturę. By przywitać Paragwajczyka o wczesnej porze dnia wystarczy powiedzieć- Buenos Dias. Gdy jednak mija pora śniadań i rozbudzania po długiej i męczącej nocy stosuje się zwrot-Buenos tardes. Jednak samym przywitaniem do niczego się nie dojdzie( nie każdy wnioskuje z bezmyślnych gestów). Dla Polaka bez wątpienia przydatne okaże się me he perdido, czyli zgubiłem się. Soy Polaco, chyba nie trzeba tłumaczyć. Określa się w ten sposób skąd się pochodzi. W tym wypadku- z Polski. Gdy z hiszpańskim jest jednak słabo, warto wiedzieć jak zapytać się o inne języki. Przykładowo Habla Ingles, jest zapytaniem o znajomość języka angielskiego. Gdy nie zrozumie się co dany osobnik miał nam do przekazania zawsze można poprosić go, by powtórzył, czyli zadać pytanie: Puedes repedir albo Repite, por favor. Zawsze też( na wypadek, gdyby za przewodnika robił gwałciciel czy psychopata)warto tez zapytać się jaki jest właściwie cel jego wędrówki, czyli A donde vas? Warto dodać tu na końcu słowo senor, gdyż ktoś może uznać to za niegrzeczne, a wręcz wulgarne.

Na granicy argentyńsko-brazylijskiej i kilka kilometrów od granicy Paragwaju istnieje zjawisko przyrodnicze zaliczone w 2011 roku do siedmiu naturalnych cudów świata. Są to wodospady Iguacu, które powstały w miejscu , gdzie rzeka dociera do skraju płaskowyżu. Tworzy je 275 kaskad o wysokości 75 metrów rozciągniętych na przestrzeni trzech kilometrów. Cały kompleks przyrodniczy wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO i chroniony prawnie jako Park Narodowy Iguacu. Dotrzeć do niego można od strony brazylijskiej, argentyńskiej, istnieje też dojazd z Paragwaju. Spadające z dużej wysokości wody tworzą prawdziwy teatr przyrody, wzbogacony o efekty dźwiękowe łoskotu rozbijających się o skały strumieni. Całość otaczają dziesiątki tęcz zmieniających się i przenikających w wodnych chmurach. Wodospady podziwiać można ze specjalnie przygotowanych ścieżek i kładek poprowadzonych tuż nad spiętrzona wodą. Turyści mogą wypożyczyć nieprzemakalne okrycia , ponieważ na szlaki turystyczne dociera rozpryskująca się woda. Park Narodowy szczyci się również bogactwem flory i fauny. Na wytyczonych szlakach lub obok nich spotyka się egzotyczne, nie wykazujące lęku zwierzęta, z małpami na czele. Szczęśliwcy mogą nawet liczyć na spotkanie z kapibarą. Trochę mniej pozytywne emocje wzbudzają również obecne na ścieżkach dla turystów gatunki pająków i węży.